ja chyba mam upodobania dość klasyczne, ale co tam, opiszę
bardzo podobała mi się randka z byłym, z którym byłam dwa lata temu - to była pierwsza randka, wcześniej poznaliśmy się przez znajomych, potem gadaliśmy przez neta, potem w końcu spotkanie. to było wieczorem, wcześniej miałam bardzo ciężki dzień, nawet się wahałam, czy nie odwołać... ale nie odwołałam i bardzo się cieszę. ujęło mnie to, że przyszedł w marynarce od garnituru, a ja wielbię facetów w garniakach (chociaż wtedy nie mógł tego jeszcze wiedzieć), poszliśmy na drinki, w trakcie wieczoru dostałam różę, a potem odprowadził mnie to drzwi i miło się żegnaliśmy, natomiast najfajniejsze było to, że gadało się tak, jak ze starymi znajomymi, od razu złapaliśmy świetny kontakt i to było super.

oprócz tego bardzo lubię, gdy po randce wysyłam (i dostaję) smsa z podziękowaniem za miły wieczór, to takie fajne

bardzo miło wspominam też randkę, na której facet zabrał mnie do muzeum samolotów, bo idealnie trafił w mój gust (z facetem nic nie wyszło, ale randka była spoks ^^).

Ja tak jak BS, bardzo lubię tak klasycznie, romantycznie. I jak Cleo, zwykły spacer... Tak na spokojnie. I kwiaty... Nie rozumiem jak można nie lubić dostawać kwiatów. Mówią, że to już przeżytek, bo kwiat przecież i tak zaraz zwiędnie to co to za prezent. Dla mnie liczy się gest, kiedy je dostaję od mojego TŻ to czuję się jak księżniczka ) I tak naprawdę nie musi być z kwiaciarni. Chciałabym nawet, żeby zrobił sam bukiet z kwiatów zerwanych na łące )
I tak... Facet w garniturze - uwielbiam!

Moja pierwsza randka była w kinie. Byliśmy na Avatarze. Z filmu prawie nic nie pamiętam. Cały czas się stresowałam, bo to była moja pierwsza w życiu randka. Potem wyszliśmy, chodziliśmy za ręce, gadalismy. I rozstaliśmy się na dworcu. W sumie... Nic specjalnego. Pamiętam właśnie to, że się stresowałam. Dziwnie się czułam.

Natomiast z moim TŻ to spotkanie było spontaniczne. Po prostu pewnego dnia byłam umówiona na wizytę u dermatologa. Ojciec mnie wtedy wiózł, ale najpierw musiał wstąpić do pracy i czekałam w galerii Mokotów. A mój facet mieszkał wtedy jeszcze niedaleko tej galerii. Napisałam do niego smsa, że tam jestem i jeśli ma ochote to niech wstąpi. Nie pamiętam co dokładnie odpisał, ale było to mniej więcej "już jadę" . Czekałam na niego przy fontannie podekscytowana. I kiedy go zobaczyłam... Ten uśmiech na jego twarzy. Od razu zmiękłam Ten widok zapamiętam do końca życia.
Ojca zostawiłam w pracy, a S pojechał ze mną do szpitala. Potem pojechaliśmy do parku i sobie pospacerowaliśmy. Było bardzo miło.

Pytanie, jakie są wyznaczniki w rozpoznawaniu, czy to randka, czy też zwyczajne spotkanie?

Dla mnie randką może być równie dobrze spotkanie w domu, kiedy jedno z pary ugotuje dla drugiej osoby coś smacznego, a przy spożywaniu oglądnie się jakiś film

Wspólne gotowanie jest spoko Ja rozbijam filety na kotlety, a mój P. smaży, doprawia i świetnie się przy tym bawimy i rozmawiamy.

Cleo napisał:

Wspólne gotowanie jest spoko Ja rozbijam filety na kotlety, a mój P. smaży, doprawia i świetnie się przy tym bawimy i rozmawiamy.

to takie zaawansowane gotowanie... u mnie szczytem marzeń jest wspólne robienie frytek (otworzyć torbę -> wrzucić do frytkownicy -> patrzeć jak się robią).

Ja w ogóle chciałabym zabrać mojego P. na piknik. Jedzenie na świeżym powietrzu jest bardzo przyjemne.