Oczywiście, że istnieją Tylko, żeby je poznać, musisz wyjść, odstawić smutki na bok i zacząć działać. Widoczny smutek odstrasza większość ludzi, wiem to po własnym przypadku

Cleo dobrze radzi - i nikt nie mówi, że to proste - gdyby było proste, to nie powstawałoby mnóstwo poradników "jak być szczęśliwym" itp. i ludzie nie zastanawialiby się nad tym od zarania dziejów (filozofia w starożytnej Grecji też nad tym dumała i dumamy my, w XXI wieku). ale prawda jest taka, że każdy woli zawierać znajomości z ludźmi, którzy się uśmiechają, niosą pozytywną energię itp. dlatego, chcąc nawiązywać znajomości, taka postawa jest najlepsza.

skaza napisał:

Ja cztery miesiące jestem singlem i szukasz odpowiedniej dziewczyny, w sumie sam nie wiem czy takie jeszcze istnieją. Pozdrawiam.

cztery miesiące to zaledwie ułamek czasu (w skali życia człowieka, cztery miesiące to ledwie chwilka, której za parę/naście/dziesiąt lat nie będziemy nawet pamiętać) - na pewno nie jest to jeszcze etap, żeby załamywać się samotnością. głowa do góry, wszystko się jeszcze ułoży.

a co więcej: człowiek, który dobrze czuje się sam ze sobą, potrafi znajdywać radość na różnych płaszczyznach, łatwiej znajduje także drugą połówkę. ^_^

Dzięki wam za te wszystkie miłe odpowiedzi.

Cleo napisał:

Kate przypomniała mi czasy, kiedy obie byłyśmy singielkami. Samotne, wręcz nieco zrozpaczone i spragnione przytulenia i drugiej połówki. Siedziałyśmy, oglądając komedie romantyczne i myślałyśmy "Boże... ja też tak chcę jak w tym filmie...". Ja czekałam trochę krócej niż ona na tego Jedynego, ale w końcu obie mamy kogoś, kogo kochamy całym sercem. Nie przyśpieszałyśmy niczego sztucznie, po prostu pewnego dnia znalazł się ktoś odpowiedni.

racja, nie warto niczego pośpieszać na siłę, to nie wyścig i nie jest tak, że kto pierwszy ten lepszy.

a poza tym - obserwuję w swoim otoczeniu mnóstwo singli, niektórych z przypadku, niektórych z wyboru (nawet bardzo zadeklarowanych i wielo, wielo letnich), ba, sama też akurat jestem sama - i nie zauważyłam, żeby każdy singiel musiał być z zasady smutny. ^^ można być naprawdę zadowolonym z życia, rozwijać się, etc. - a w międzyczasie i druga połówka się pojawi.

Cleo napisał:

No Ty BS jesteś wyjątkowo rozrywkową singielką, oczywiście w dobrym znaczeniu tego słowa

rozrywkową? O_o ja? jestem domatorką, boję się ludzi w ilości większej niż 10 naraz (wyjątek: gdy się tańczy lub gdy to koncert). ale to niezależnie od tego, czy jestem sama czy z kimś.

Cleo napisał:

Kate przypomniała mi czasy, kiedy obie byłyśmy singielkami. Samotne, wręcz nieco zrozpaczone i spragnione przytulenia i drugiej połówki. Siedziałyśmy, oglądając komedie romantyczne i myślałyśmy "Boże... ja też tak chcę jak w tym filmie...". Ja czekałam trochę krócej niż ona na tego Jedynego, ale w końcu obie mamy kogoś, kogo kochamy całym sercem. Nie przyśpieszałyśmy niczego sztucznie, po prostu pewnego dnia znalazł się ktoś odpowiedni.

ano tak było. Ale fajnie było też pooglądać z Tobą te komedie romantyczne! Wspominam te chwile bardzo miło

BS masz rację, to nie jest tylko czas na smutki, bo szkoda na to czasu. Lepiej zająć się czymś, co się lubi. Może jakiś sport, książki - cokolwiek

To prawda z tym hobby. Kiedy zainteresowałam się Japonią, zaczęłam oglądać anime. Zapisałam się na forum pewnego anime i tam zaczęłam rozmawiać z pewnym gościem. Byliśmy parą przez 2 lata.
Innego mojego chłopaka poznałam podczas szkolnej wycieczki do Italii.
Tak więc można znaleźć tą drugą połówkę w różnych sytuacjach, tylko trzeba zacząć się czymś interesować, rozwijać się, zajmować sobą No i wychodzić! Nawet ludzi poznanych w necie trzeba osobiście poznać w końcu