Szczerze to sama nie wiem. Co chwilę mi się zmienia, czy będę się dalej uczyć o turystyce, czy będę pracować, czy też będę się uczyć o kynologii. Zobaczymy co powiem za dwa lata

Ja chcę studiować historię sztuki, bo to moja pasja. Uwielbiam analizowć dzieła sztuki, poznawać życie znanych artystów, od kórego najczęściej zależy styl danego malarza/rysownika/grafika/inne (niepotrzebne skreślić). A jeżeli to nie wyjdzie, to pójdę na ASP. A jeżeli i to nie wypali, wówczas studiować będę wzornictwo.

Ostatnio edytowany przez Pytalska (2011-09-09 17:02:12)

No ja raczej medycyna. Albo zakon. Zależy, zobaczy się jak będzie

actressa napisał:

Ja nie wiedziałam co chcę robić w życiu, gdy kończyłam liceum, dlatego wzięłam tzw. gap year.

Dużo osób tak robi i to jest dobre wyjście. Lepiej przez rok zastanawiać się czynnie co w życiu robić, niż stracić rok na kierunku, który nas nie interesuje.

Ja sama zrobiłam sobie rok przerwy. Opinia ludzi z mojego otoczenia na ten temat jest podzielona, przykładowo tata chłopaka mówi że to była z mojej strony głupota, nie argumentując, zaś koleżanka miała takie samo zdanie, wyjaśniając, że w ten sposób można wypaść z wprawy w nauce. Są oczywiście osoby, które chwalą moją decyzję. Mam w wolontariacie dziewczynę, która zrobiła tak samo.

Kate napisał:

Z drugiej strony zależy też jak ktoś wykorzysta taki rok. Czy rzeczywiście będzie zastanawiać się co chce robić, chodzić na jakieś praktyki, poznawać kierunki, czy po prostu przeleży ten rok i tyle.

o, i to jest chyba trafione w punkt - rok przerwy może być "na plus" albo "na minus" w ogólnym bilansie życiowym, nie ma recepty. zależy co z tym rokiem zrobimy i jakie będą jego konsekwencje, co z niego wyniesiemy i czy po latach będziemy myśleć "dobrze, że miałem taki rok przerwy, w którym zdarzyło się to/tamto/nabrałem energii/lepiej poznałem siebie/zrobiłem takie a takie rzeczy/zwiedziłem świat/nabrałem doświadczenia w jakiejśtam dziedzinie" czy raczej "szkoda, że zmarnowałem rok nic nie robiąc". ale to już zależy od indywidualnego podejścia i konkretnych sytuacji - nie da rady z góry założyć i ocenić. ^^

Livvy napisał:

Ewangelina starsze pokolenie często żyje innymi czasami i mają inne wartości, więc w ich rozumieniu jakakolwiek przerwa w nauce czy pracy jest głupotą.

Zastanawiałam się nad roczną przerwą, ale teraz jestem zadowolona, że nie skorzystałam. Nie wyobrażam sobie przyswajania tylu informacji po takim czasie. A tak byłam wytrenowana przez LO i maturę, więc jakoś dawałam sobie radę - a i tak było ciężko. Wiem też jak trudno było się zebrać po wakacjach albo po 2 tygodniach świąt - po roku byłaby chyba rzeź.

ja czasem się zastanawiam, czy nie byłoby dobrze, gdybym zrobiła roczną przerwę między skończeniem magisterki a początkiem doktoratu - mogłabym poświęcić taki 'wolny rok' na pisanie tekstów naukowych, konferencje i robienie badań, dzięki czemu teraz byłabym bardziej zaawansowana w pisaniu pracy. a tak, to między zajęciami i obowiązkami na uczelni ciężko mi czasem znaleźć czas na faktyczne robienie badań.